Way to the dreams come true..: czerwca 2014

Sala 302. Wielu nazywa ją „salą tortur”. Stoję przed drzwiami i zastanawiam się kogo spotkam po drugiej stronie. Mam nadzieję,że nie tego palanta James'a jak ostatnio.. Dobra. Głęboki wdech i wchodzę. Wielkie lustro od razu przykuło moją uwagę. Mimowolni poprawiłam włosy ( jeszcze w progu sali ) i zagłębiłam się w pomieszczenie. Zauważyłam na macie jakąś dziewczynę. Nagle wstała i z uśmiechem podeszła do mnie.

Jestem Danielle, ale znajomi mówią mi Dan lub Dani – przedstawiła się – Ty musisz być Julia
No hej i zgadza się. Julia to ja, ale znajomi mówią mi Juli lub Juls – obie zaśmiałyśmy się. Dan na oko miała 20 lat. No maksymalnie 22 lata. Była średniego wzrostu, ale miała piękne i długie kręcone włosy, które wręcz idealnie do niej pasowały. - Nie mów, że będziesz moim choreografem..
Nie mogę nie mówić, bo to prawda.
Już lubię te zajęcia
Ja też. To tak... torbę możesz położyć obok mojej – zaniosłam pakunek – To co zaczynamy?
Tak jest! - zasalutowałam jej. Na początku Danielle uczyła mnie jak się porządnie rozciągnąć by nie mieć porannych zakwasów. Potem kilka podstawowych kroków. Spodobało mi się.
To teraz pokażę Ci cały układ, który musisz opanować. - zaczęła tańczyć. To świetna tancerka. Widać, że kocha to co robi i sprawia jej to dużo przyjemności. Piosenka umilkła.
To było świetne!
Dzięki. Ogarniemy to c'nie?
Ty już nie musisz, a ja... no nie wiem...
Kobieto nie zastanawiaj się tylko ruszaj na parkiet – zrobiłam jak kazała. Przez godzinę opanowywałam pierwszą część układu.
Z takimi ludźmi jak Ty to ja mogę pracować codziennie!
Wzajemnie – odpowiedziałam.
Zarządzam koniec na dzisiaj – wyłączyła radio – To teraz pod prysznic i widzimy się za 10 minut przy wyjściu.
Okey, a czemu? - trochę mnie zdziwiła.
Jak to czemu? Idziemy coś zjeść, bo po takim treningu to aż mam ochotę na małe co nieco – uśmiechnęła się.
W takim razie nie ma opcji, że odmówię – pomknęłyśmy się odświeżyć i po chwili obie opuszczałyśmy studio tańca. Zatrzymałyśmy się w parku koło budki z lodami. Kupiłyśmy kojące smakołyki i usiadłyśmy na jednej z ławeczek.
Opowiedz mi coś o sobie, bo wiem tylko tyle, że kombinujesz z muzyczną karierą – rzuciła z nienacka Dan.
A co chciałabyś wiedzieć?
Wszystko!
Nie wiem, czy zdążę skończyć zanim się ściemni...
Mamy sporo czasu. Zdążysz.
Jeśli tak uważasz to niech będzie. Pochodzę z Polski. Przyjechałam tu na wakacje, ale jest jak jest i moje wakacje się pewnie przedłużą. Mieszkam na tej samej ulicy co chłopaki z One Direction i to im zawdzięczam to, że podpisałam kontrakt z wytwórnią Cowell'a. Na ogół jestem chorą optymistką, a to oznacza, że niezależnie od sytuacji jestem sobą. Czasem brzdąkam na gitarze, piszę, a od dzisiaj będę tańczyć.
Szalejesz – roześmiała się – Też znam tych twoich „super normalnych” sąsiadów..
Serio?
Nom. Próbowałam podszkolić te 10 lewych nóg, ale ciężko, ciężko... - westchnęła.
Dasz radę. Ja z nimi muszę wytrzymywać 24/7..
Jak Ty to robisz?
Sama się zastanawiam. Teraz twoja kolej.
Ale na co?
Powiedź coś o sobie
Aaa... Jestem Dan, ale to już wiesz. Od zawsze uwielbiałam tańczyć i ta miłość doprowadziła mnie do obecnego stanu. Urodziłam się w Londynie. Tu też się uczyłam. Nie chcąc się chwalić wystąpiłam już w kilku teledyskach. Ostatnio tańczyłam razem z zespołem w x-factor'ze. To dzięki temu nawiązałam kontakt z Simonem i teraz mogę was troszeczkę pouczyć.
Wow – zamurowała mnie tymi teledyskami.
To nic takiego – zamachnęła ręką. Tak rozmawiałyśmy jeszcze przez no nie krótką chwilę. Sporo się jeszcze dowiedziałam o mojej trenerce.
Fajnie się siedzi, ale chyba czas się zbierać.
Niestety, ale na szczęście widzimy się jutro.
A no racja. To trzymaj się i do 14
Pa – przytuliłyśmy się i każda poszła w swoim kierunku. Wyjęłam telefon, a tam 17 nieodebranych połączeń i 6 wiadomości..
Teraz to mam przerąbane, ale chyba mi wybaczą – przeszło mi przez myśl. Jak najszybciej musiałam jednak dostać się do domu. Złapałam taksówkę i po chwili byłam na miejscu.

<--- --->

Gdzie Ty do jasnej cholery byłaś?! - miłe powitanie nie ma co..
Też mi Cię miło widzieć Zayn..
Julia! Wróciłaś! Już chciałem dzwonić na policję!
Spokojnie kochanie. Żyję i jak widzisz wszystko ze mną w porządku.
Nie masz pojęcia jak się martwiłem – Blondaś mnie przytulił.
Niall nie tylko Ty – w progu pojawiła się Oliv. - Po co Ci telefon skoro i tak nie odbierasz?
No przepraszam, że przedłużyły mi się zajęcia i nic Ci nie napisałam mamo... - przewróciłam oczami.
Mogłaś dać znać, że będziesz taaaak dużo później, a nie my tu od zmysłów odchodzimy, a ta sobie tańczy..
Długo będziesz mi to jeszcze wypominać? - zapytałam Czarnowłosą z miną kota ze Shrek'a.
Na razie masz spokój, ale pogadamy jutro.
Jakie jutro! Juli za pół godziny w salonie, bo ja chce wiedzieć co Ty tam robiłaś na tych zajęciach – oburzył się Lou.
Niech Ci będzie Marchewo – ucieszył się jak małe dziecko. Pomaszerowałam do siebie. Szybko zdjęłam ciuch by jeszcze raz się orzeźwić. Weszłam pod prysznic i omal nie zasnęłam. Ciepła woda podziałała na mnie jak kojący środek usypiający. To dopiero było dziwne. Wyszłam z kabiny, ubrałam się i związałam włosy. Szczerze to już mi się nie chciało schodzić do reszty, ale obiecałam tej pasiastej małpeczce to nie mogę zawieść. Leniwie zeszłam po schodach i wbiłam się na kanapę między Lou i Liam'a.
To opowiadaj.
A co chcesz wiedzieć? - normalnie się powtarzam..
Kto Cię uczy?
Daniele, ale wy ją znacie... - na to imię Liaś cały się spiął. Poczułam jak skurczyły mu się mięśnie i jak przyśpieszył oddech. - Wszystko okey? - zapytałam go z lekkim zdziwieniem.
Wszy..
Julio – poważnie moje imię wypowiedział Mulat – nasz Daddy się zakochał.
Słucham? - teraz to nie wiedziałam co mam powiedzieć i tylko to byłam w stanie z siebie wyrzucić.
No zakochał się w „Pani choreograf” - podkreślił dwa ostatnie słowa.
Dzięki stary. Mów to jeszcze głośniej i rozgłoś to na cały świat – skarcił do poirytowany Payne.
Spokojnie i tak by się dowiedziała..
A może sam chciałem jej powiedzieć później? Ty nigdy nie myślisz..
Że ja?
Nie, twoje odbicie laleczko.
Koniec tej bezsensownej kłótni. Liam powiedz mi tylko, czy to prawda.
Zaprzeczyć nie mogę.
To pogadamy potem, na wizycie u Dr. Juls Love, która przyjmuje naprzeciwko, okey?
Dr. Juls Love? Chyba skądś ją kojarzę..
Czemu mnie to nie dziwi Zeberciu? - wszyscy padli ze śmiechu.
Dzięki Juli. Wbiję jakoś niedługo, ale póki co to powiedz mi jak Ciebie nazwała Dan po tej próbie tańca..
A jak miałaby mnie nazwać?
No wiesz.. Ja jestem „Spiętokrzyw”, Hazza to „Loczkindenser”, Zayn to „Wieczneegocoś” takie typu „nie w twarz, nie w twarz!”, Nialler to „Pączusiowaty Ślimak”, a Lou to standardowa „Marchewa”..
Czemu tak? -rozbawili mnie.
„Bo z nami nie da się normalnie prowadzić zajęć, gdyż nie jesteśmy przystosowanie do poruszania więcej niż jedną częścią ciała w rytm muzyki” - zacytował, przynajmniej tak mi się wydawało, Nialluś.
Ulala.. - zaśmiałam się – coś mi się tam o tej waszej lekcji obiło..
Serio?
No serio. Dani mówiła, że z wami to raczej lepiej nie tańczyć, bo i tak zawsze jeden uderzy drugiego, a ostatni ją..
Mówiłem, że masz ją trzysta razy przeprosić – powiedział Li patrząc na Loczka.
Sorry...
Zeszliśmy z tematu... To jaką masz ksywkę Juli? - na odpowiedz niecierpliwie czekał Zayn.
Ale ja nie dostałam żadnej.. Dani powiedziała mi tylko, że z takimi jak ja to mogłaby pracować codziennie – szczeny im opadły. - Chłopaki oddychamy. Tu rzeczywistość!
To nie możliwe..Przecież Ty...Nie, no nie... - przerywali zdania.
Wyczuwam klubowy melanż w naszym ogródku, bo to trzeba sprawdzić – oprzytomniał Lou.
Co sprawdzić?
Twoje „densy” pani „KRÓLOWO PARKIETU”
No chyba wasze!
Twoje!
Wasze!
Ludzie ogar! Ogłaszam konkurs. Ta piątka kontra Juli i cztery inne dziewczyny. Ja będę sędzią. Zgoda?
Zgoda.
Za dwa dni, w wigilię wielkich występów, o 20 przy basenie. Bądźcie gotowi – przytaknęliśmy. Od tego momentu każdy z nas układał plan pokonania drugiego. Szykuje się fajna zabawa, ale ja jeszcze nie wiem kogo będę mieć w drużynie...

________________________

No to wróciłąm do moich koffanych Marchewek! :D

Długo zajęło wam zdobycie tych czterech komentarzy....

Mamy 37 i co najważniejsze to nie koniec :D

Jak tam u was w szkole? Wszystko już skończone i czujecie wakacje, czy tak jak u mnie ostatnie sprawdziany i uczucie jakby nauczyciele chcieli wszystkich zostawić w tej samej klasie...?

No nic..

Daję jeszcze cytat jak zawsze z resztą no i zdjęcia ;p

Dzisiaj Wembley! Odwieczne marzenie chłopków wkońcu się spełniło!

Nikt na świecie nie ma takich fanów, jak my,

którzy pokazują miłość i wsparcie każdego dnia.

~ Liam Payne.