12. Wywiad

Oczami Niall'a

Juli pożegnała się ze mną buziakiem. Nie powiem nic, ale bardzo miło. Poszliśmy do siebie.

- Czy my o czymś nie wiemy, Niall?

- O co Wam chodzi?

- Nam o nic. Ej, chyba wiem gdzie był jak go nie było - Harry głupio się uśmiechnął.

- A odwalcie się - spojrzałem jeszcze raz w stronę dziewczyn. Stały w tym samym miejscu - Oby nie usłyszała - pomyślałem i zamknąłem drzwi.

- Ale Niall... nie złość się już. Złość piękności szkodzi - naśmiewali się. Strasznie mnie to denerwowało.

- Zejdziecie ze mnie?! - warknąłem.

- No nie wiem, nie wiem...

- Dobra panowie, koniec żartów. Za pół godziny przyjedzie auto i zabierze nas do radia - oznajmił Liam. Szczerze ulżyło mi. Rozeszliśmy się do swoich pokoi. Po upływie czasu usłyszałem klakson. Wyszedłem z domu nie czekając na resztę. Wsiadłem do pojazdu. W środku zauważyłem Simona i jakiegoś obcego mężczyznę.

- Dzień Dobry

- Witaj Niall. Gdzie reszta? - zapytał Simon.

- Zaraz przyjdą - rzuciłem.

- Ej, co jest? - "wujcio" spojrzał na mnie.

- Nic. Wszystko ok.

- Niall?

- Dobra, pokłóciliśmy się trochę.

- O co poszło?

- Oni nie dają mi żyć, bo lubię Juli, ona mnie chyba też, ale tego nie jestem pewien i ciągle jakieś głupie teksty - wyrzuciłem co mi leżało na sercu.

- Spokojnie. To nie powód do nerwów. Pogadam z nimi - poklepał mnie po ramieniu.

- Nie musisz.

- Ale to zrobię - uśmiechnął się, a do auta weszła ta czwórka.

- Cześć chłopcy.

- O Simon, Siemka - przywitali się - Czemu nas nie zawołałeś?? - zapytali mnie.

- Nie ważne..

- A więc jesteśmy wszyscy - stwierdził nasz opiekun - Poznajcie nowego menager'a - wskazał na postać koło siebie. Zapomniałem, że przez cały czas tu był.

- Ale jak to? Co z Tobą?  - zdziwiłem się.

- Po prostu nie mogę być z Wami do końca życia. Inni też czekają na swoją szansę - popatrzył na mnie, a ja niezwłocznie pomyślałem o Juli.

- Szkoda - odparowali w czwórkę.

- Zostawiam Was w dobrych rękach. Paul to mój najlepszy człowiek.

- Dobra. Wierzymy. Witamy w naszej rodzinie - podaliśmy kolejno ręce Paulowi i przedstawiliśmy się. Samochód stanął w miejscu.

- Dojechaliśmy. Od teraz będziemy widywać się dużo rzadziej. Sprawy załatwiajcie przez Paula. Mam z nim stały kontakt i nie skompromitujcie się - z uśmiechem pożegnał nas Simon.

- Postaramy się - wyszliśmy z samochodu. Paul za nami. Zaprowadził nas do jednego ze studiów.

- Witajcie. Jesteście pewnie One Direction - przywitano nas.

- Zgadza się. Jestem Harry. To Liam, Zayn, Lou i Niall.

- Jestem James.Na antenę wchodzimy za 10 minut. Kilka prostych pytań i będziecie mieli spokój. 

- Okej - spiker odszedł od nas by puścić kolejną piosenkę. Usiadłem na parapecie w korytarzu.

- Niall...bo my chcieliśmy Cię przeprosić - spojrzałem na nich - nie powinniśmy się tak zachowywać. Jesteśmy debilami i tyle. Sorry.

- Spoko. I to prawda. Jesteście debilami, ale bez Was moje życie byłoby nudne 

- Tulimy - Hazza rozłożył ręce. Z tej przytulanki zrobił się misiaczek.

- Koniec czułości. Została minuta - James zawołał nas do studia. Usiedliśmy wokół wielkiego stołu i założyliśmy słuchawki.

- Helooooł słuchacze. Dziś gościmy znany w całej Wielkiej Brytanii  boysband One Direction. Yeah! - spiker rozpoczął audycję.

- Cześć - powiedzieliśmy równo.

- To co tam u Was? Po x- factor staliście się sławni. Jakie to uczucie?

- Tak. To niesamowite co dzieje się teraz w naszym życiu. Nigdy się tego nie spodziewaliśmy - Zayn odpowiedział jako pierwszy.

- Słyszałem, że ruszacie w trasę. To prawda czy plotka?

- Najszczersza prawda. Razem z pozostałymi finalistami programu odwiedzimy kilka miast w UK. Fajnie będzie ich znów zobaczyć - tym razem wypowiedział się Liam.

- A jeśli chodzi o własną karierę. Macie jakieś plany, projekty?

- Jak wszyscy początkujący muzycy. Mamy jakąś swoją działalność, ale na razie jeszcze się dostrajamy - stwierdził Lou na co zaśmialiśmy się

- Może niedługo coś usłyszymy??? - ciągnął dalej

- Też tak myślimy. 

- I prawidłowo. - Zadał nam jeszce kilka pytań po czym usłyszeliśmy -  Dzisiejsza audycja powoli dobiega końca. Moim gościem było dziś One Direction - zeszliśmy z anteny - Całkiem dobrze Wam poszło jak na pierwszy raz. Jesteście wolni i mam nadzieję, że do zobaczenie wkrótce. - spiker pożegnał nas

- Miejmy nadzieję - w dobrych humorach opuściliśmy budynek.

- Nie było tak źle - powiedział Paul - A nad czym pracujecie, bo Simon nic mi nie mówił???

- Mamy taką jedną autorską piosenkę, która nam się podoba.. - powiedziałem.

- To dobrze, bo jak chcecie wejść na rynek to z początku nikt nie pomoże.

- Wiemy, że nie będzie łatwo, ale damy radę, co nie? - entuzjazm Lou był w tej chwili bardzo zaraźliwy.

- Oczywiście! - przybiliśmy grupową piąteczkę.

- Cieszę się z Wami, ale muszę ją usłyszeć..

- Jasne. Kiedy tylko chcesz - zwróciłem się do menagera. 

- To przyjdę jutro, a teraz wsiadajcie. Kierowca zawiezie Was do domu.

- Dzięki - ruszyliśmy w drogę. Po jakiś 20 minutach byliśmy pod naszym domem.

- Miłego dnia - usłyszałem od kierowcy

- Wzajemnie - odjechał.

- To dzisiaj melanż!! - wydarł się Zayn wchodząc do domu. Nikt się mu nie sprzeciwił. Wszyscy byli za.

- Zapowiada się niezły ubaw - pomyślałem i zaczęliśmy przygotowania do męskiej imprezy.

__________________________

Mamy 12! :D

Tym razem oczami Niall'a tak dla urozmaicenia..

Dziękuję za komentarze i takie tam :*

Następna część powinna pojawić się w najbliższym czasie...

Miłej lektury ^-^